بیماری پیرس انگور
 

بیماری پیرس انگور یک بیماری باکتریایی است .





نشانه های بیماری در ارقام و گونه های مختلف متفاوت است

بطوریکه در ارقام ویتیس وینیفرا از شدت بالایی برخوردار است.

در تاک های که تحت تنش ناشی از دماهای بالا و خشکی زیاد قرار گرفته 

باشند نشانه های این بیماری بارز تر است.

روی پهنک برگ، در محل وقوع آلودگی، لکه های رنگ پریده به وجود می آید این رنگ پریدگی به

تدریج بیشتر شده بافتهای اطراف آنها پژمرده شده می خشکند.

لکه های ایجاد شده به تدریج بزرگتر می شوند و بافتهای حاشیه پهنک برگ کاملا جدا شده و

از بین می روند این خشکیدگی و رنگ پریدگی به داخل پهنک پیشروی کرده نواحی

متحدالمرکزی تشکیل می دهد و نهایتاً تمام سطح پهنک را فرا می گیرد بعد از این ، پهنک برگ

از ناحیه دمبرگ دا می شود و می افتد ولی دمبرگ در محل خود روی درخت باقی می ماند .

بیماری روی برگهای مجاور نقطه شروع در امتداد شاخه به بالا و پایین پیشروی می کند و در

زمان تشکیل خوشه ، در ابتدا حبه ها خشک شده و در نهایت کل خوشه خشک شده و حالت

کشمشی به خود میگیرد.

در این بیماری بعلت اینکه برگ حالت سبزینگی خود را از دست داده  و سطح فتوسنتز کننده

گیاه کاهش یافته جذب مواد غذایی با مشکل مواجه شده و بوتۀ موی بیمار ضعیف شده و

سریعاً به عامل بیماری زا عکس العمل نشان میدهد.

در اواخر فصل رشد ، چوب شاخه های یکساله مریض نمی تواند به طور عادی تکامل پیدا کند و

روی آنها نواحی حتی سبز رنگ باقی می ماند.

عامل بیماری :

xylella fastidiosa

باکتری گرم منفی و کوچک میباشد .


حشرات از جنس هایی خانواده cicadelidae  و cercopidae که از بافت های آوند چوبی تغذیه

می کنند ناقل این بیماری می باشند

ایجاد بیماری:

بیمار گر به وسیله پیوندهای اسکنه ای و زنجره ها منتقل می شود. زنجره های ناقل

بعد از 2 ساعت تغذیه بر روی میزبان آلوده بیمارگری را کسب می کنند

و ممکن است تا اواخر عمر به انتقال بیماری به گیاهان میزبان سالم ادامه دهند.

مبارزه :

هیچ گونه کنترل و مبارزه عملی بر علیه بیماری پیرس انگور و کوتولگی

یونجه در مزرعه وجود ندارد.

تنها راه مبارزه با بیماری پیرس استفاده از ارقام مقاوم است.

ارقام موسکادین و اوی ویتیس می توانند مقاومت خوبی نسبت به

ویتیس وینیفرا و لابروسکا از خود نشان دهند.

استفاده از آنتی بیوتیک ها با طیف وسیع تتراسیکلین تا حدودی می تواند موثر واقع گردد.

شکار انبوه حشرات ناقل ، مبارزه شیمیایی برای کنترل حشرات ناقل .

کنترل حشره ناقل و کندن گیاهان آلوده موثر نبوده و تمامی ارقام به بیماری حساس می باشند

ریختن 4 لیتر از محلول تتراسیکلین با غلظت 50 و 100 پی پی ام در خاک اطراف درخت به

فاصله های هفته ای یک بار یا 2 بار از بروز علایم جلوگیری می کند.

ولی موثر ترین روش مقابله با بیماری دفاع با کشت گیاه به دور از منبع طبیعی آلودگی بیمارگر حاصل می شود.

1-    بهترین راه استفاده از ارقام مقاوم است .

2-     اقدامات قرنطینه ای

تفاوت با اسکا :

عامل بیماری قارچ است

برگ در حالت بیماری اسکا از قسمت پایین شروع شده و به سمت سرشاخه خشکیده میشود و لکه های آلوده روی برگ ها از وسط نکروزه شده بهم وصل میشود در نتیجه قسمت وسیعی از پهنگ برگ بین رگبرگها از بیم می رود اما در پیرس کل سطح پهنک برگ آسیب می بیند .

پیشنهادات :

به کشاورزان اطاع رسانی شود تا عامل بیماری و نحوه خسارت  شناسانده شود تا پیشگیری شود که بوته آلوده کاملا ازبین رفته ، استفاده از ادوات ضد عفونی شده ، جلوگیری از کم آبی و مبارزه با حشرات ناقل مانند زنجره و زنجرک.